Εξετάσεις στην εγκυμοσύνη

Απαραίτητος ο εξατομικευμένος έλεγχος σε κάθε μητέρα

Πολλοί κατηγορούν τους γιατρούς για “ιατρικοποίηση” μιας φυσιολογικής λειτουργίας του σώματος της γυναίκας, όπως αυτή της τεκνοποίησης. Οι επιστήμονες απαντούν ότι οι προληπτικές εξετάσεις στην εγκυμοσύνη είναι ένα από τα πιο χρήσιμα εργαλεία που μας πρόσφερε η εξέλιξη της ιατρικής και της τεχνολογίας που εξασφαλίζουν τη διατήρηση της υγείας τόσο της μητέρας όσο και του εμβρύου. Άλλωστε, αν είμαστε σε θέση σήμερα να πανηγυρίζουμε για τη δραματική μείωση των επιπλοκών της εγκυμοσύνης, στις προληπτικές εξετάσεις το οφείλουμε.

Οι προτεραιότητες του ιατρού
Οι προληπτικές – διαγνωστικές εξετάσεις έχουν ως στόχο τη μείωση των επιπλοκών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Οι συχνότερες είναι ο πρόωρος τοκετός, διαβήτης κύησης, ο κίνδυνος αποβολής, η παρουσία κάποιου γενετικού συνδρόμου στο έμβρυο, η τοξιναιμία – υπέρταση κύησης κ.ο.κ. Γι ‘αυτό το λόγο ο γυναικολόγος με την έναρξη της εγκυμοσύνης και κάθε μήνα υποβάλλει τη μητέρα σε υπερηχογράφημα και εξετάσεις αίματος. Ιδιαίτερη σημασία δίνει στο μήκος του τραχήλου το οποίο εξετάζει τακτικά για την αποφυγή πρόωρου τοκετού. Επανάσταση έχει φέρει η τρισδιάστατη υπερηχογραφία, εξέταση, στην οποία ο γιατρός μπορεί να αξιολογήσει τμήματα του εμβρύου, που δεν είναι εμφανή με το κλασικό υπερηχογράφημα. Επίσης, είναι σημαντικό ο καρδιολογικός έλεγχος να γίνει από εξειδικευμένο καρδιολόγο.

Η πιο εξελιγμένη εξέταση για την αποφυγή του κινδύνου προγεννητικής & περιγεννητικής θνησιμότητας ονομάζεται NST (Non Stress Test). Ο έλεγχος γίνεται δύο φορές την εβδομάδα κατά τον τελευταίο μήνα της κύησης και είναι ανώδυνος και ακίνδυνος. Στόχος της εξέτασης είναι να καταδείξει την καλή κατάσταση του εμβρύου ελέγχοντας την καρδιακή του λειτουργία.

Με εξέταση αίματος ο γιατρός ελέγχει για:

Iογενείς – μεταδοτικές λοιμώξεις όπως ηπατίτιδα και HIV. (5-6 εβδομάδα της κύησης).
Θρομβοφιλία για να προληφθούν τυχόν θρομβοεμβολικά επεισοδία και να ενισχυθεί η ανάπτυξη του εμβρύου σε περίπτωση που υπάρχει θρομβοφιλία με χορήγηση κατάλληλων φαρμάκων (5-6 εβδομάδα της κύησης).
Την κατάσταση του ήπατος και των νεφρών (επαναλαμβάνεται ανά 2 μήνες).
Την αποφυγή κληρονομικών νοσημάτων (πχ. κυστική ίνωση) (5-6 εβδομάδα της κύησης).
Την καμπύλη σακχάρου για την εμφάνιση διαβήτη κύησης (22η εβδομάδα κύησης).

Με υπερηχογράφημα ελέγχει:
Την ανατομία του εμβρύου. Δηλαδή του εγκεφάλου, της σπονδυλικής στήλης, της καρδιάς, της κοιλιάς των άνω και κάτω άκρων, του στομάχου, και της ουροδόχου κύστης (στο 1ο τρίμηνο της κύησης)

Στις 16-18 εβδομάδες της κύησης γίνεται η μέτρηση του μήκους του τραχήλου της μήτρας ώστε να εκτιμήσει ο ειδικός τον κίνδυνο πρόωρου τοκετού και την ανάπτυξη του εμβρύου.

Στις 22 εβδομάδες γίνεται ο έλεγχος Β’ επιπέδου ο οποίος εξετάζει αναλυτικά την ανατομία του εμβρύου. Σε αυτό το στάδιο γίνεται και ο αναλυτικός έλεγχος της καρδιακής λειτουργίας με Doppler.

Στις 26 και 32 εβδομάδες ελέγχεται η ποσότητα του αμνιακού υγρού και επανελέγχεται η καρδιακή λειτουργία του εμβρύου με Doppler.

Στις 32 εβδομάδες ανά περίπτωση ελέγχεται η εγκεφαλική λειτουργεία του εμβρύου με Doppler.

Λίγο πριν τον τοκετό γίνεται ένας τελευταίος έλεγχος.

Η αμνιοπαρακέντηση ή η λήψη τροφοβλάστης γίνεται σε γυναίκες στις οποίες κρίνεται απαραίτητο είτε λόγω ηλικίας είτε λόγω υπερηχογραφικών ευρημάτων ή κληρονομικότητας.