Στάδια εξωσωματικής γονιμοποίησης

Από την ωοληψία έως και την εγκυμοσύνη
Είναι κοινή διαπίστωση παγκοσμίως ότι ο σύγχρονος άνθρωπος με την πάροδο των ετών γίνεται υπογόνιμος. Ο αριθμός των σπερματοζωαρίων στους άνδρες μειώνεται δραματικά, ενώ οι γυναίκες επιλέγουν να τεκνοποιήσουν σε μεγαλύτερη ηλικία, όταν η παραγωγή των ωαρίων τους έχει περιοριστεί.
Για την πλειονότητα των ζευγαριών η εξωσωματική γονιμοποίηση μπορεί να δώσει λύση στο πρόβλημα της υπογομιμότητας. Σύμφωνα με τις τελευταίες επιστημονικές απόψεις, όταν ένα ζευγάρι δεν μπορεί να τεκνοποιήσει συνειδητά επί 12 έως 18 μήνες, καλό θα είναι να επισκεφθεί έναν ειδικό σε θέματα γονιμότητας.
Τα στάδια της εξωσωματικής γονιμοποίησης είναι τα εξής:
1ο: Φάρμακα
Ο γιατρός χορηγεί στη γυναίκα φάρμακα που έχουν ως στόχο την ελεγχόμενη παραγωγή ωαρίων. Οι ωοθήκες διεγείρονται με τη χορήγηση συγκεκριμένων ορμονών που βοηθούν στην παραγωγή πολλαπλών ωοθυλακίων, άρα και ωαρίων.
Μετά την εμβρυομεταφορά η γυναίκα λαμβάνει οιστρογόνα, προγεστερόνη, ασπιρίνη και κορτιζόνη. Αυτές οι ουσίες ενισχύουν την εμφύτευση των εμβρύων στη μήτρα και την πιθανή εγκυμοσύνη.
2ο :Λήψη ωαρίων και σπέρματος
Σε άσηπτες συνθήκες (χειρουργικές συνθήκες), ο εξειδικευμένος γιατρός λαμβάνει τα ωάρια από τις ωοθήκες της γυναίκας. Η λήψη γίνεται με τη χρήση υπερήχου και μιας λεπτής βελόνας η οποία παρακεντά τα ωοθυλάκια. Η διαδικασία είναι ανώδυνη διότι πραγματοποιείται με μέθη.
Την ίδια στιγμή γίνεται η συλλογή σπέρματος, είτε με εκσπερμάτιση του άνδρα και επιλογή ενός ικανοποιητικού αριθμού σπερματοζωαρίων με καλή κινητικότητα και μορφολογία, είτε με μία τεχνική που λέγεται TESE. Η TESE αφορά σε άνδρες με αζωοσπερμία εκείνους δηλαδή που δεν έχουν καθόλου σπερματοζωάρια. Η λήψη γίνεται στο χειρουργείο με τοπική αναισθησία και παρακέντηση από τους όρχεις.
3ο: Γονιμοποίηση
Στην κλασική εξωσωματική γονιμοποίηση οι εξειδικευμένοι εμβρυολόγοι τοποθετούν τοποθετούν τα ωάρια με τα σπερματοζωάρια σε ειδικές θήκες που περιέχουν καλλιεργητικό υγρό. Η γονιμοποίηση επιτυγχάνεται όταν το σπερματοζωάριο διεισδύσει στο ωάριο. Μετά από 18 ώρες το ζευγάρι γνωρίζει πόσα ωάρια έχουν γονιμοποιηθεί.
Κάποιες φορές αυτή η διαδικασία γίνεται με την τεχνική της μικρογονιμοποίησης (ICSI). Οι ειδικοί επιλέγουν τα πλέον κατάλληλα ωάρια και με μια πολύ λεπτή βελόνα εγχύουν το σπερματοζωάριο. Έπειτα τοποθετούν τα γονιμοποιημένα ωάρια στον επωαστικό κλίβανο.
4ο: Εμβρυομεταφορά
Δύο έως και έξι μέρες μετά τη γονιμοποίηση, τα έμβρυα που έχουν αναπτυχθεί στον επωαστικό κλίβανο τοποθετούνται στη μήτρα. Η διαδικασία είναι ανώδυνη και πρέπει να γίνεται υπό άσηπτες συνθήκες σε εξειδικευμένα πιστοποιημένα κέντρα υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Λίγες ώρες μετά η γυναίκα επιστρέφει σπίτι της. Καλό θα είναι τις επόμενες δύο μέρες να αποφεύγει την έντονη σωματική δραστηριότητα.
Τί γίνεται με τα υπόλοιπα έμβρυα;
Τα έμβρυα που δεν έχουν μεταφερθεί στη μήτρα και τα οποία είναι καλής ποιότητας μπορούν να καταψυχθούν και να επαναχρησιμοποιηθούν σε επόμενη κύκλο εξωσωματικής γονιμοποίησης.